Wyznanie wiary

jest jeden, ale w trzech Osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jest Duchem, światłością i miłością, jest wszechwiedzący, wszechmogący, wszechobecny, wieczny i niezmienny, jest święty, prawy i sprawiedliwy oraz miłosierny.
(Referencje: Jan 4,24; I Jana 1,5; 4,16; Izajasz 40,28; Job 42,2; Jeremiasz 23,23.24; Psalm 139,7-12; Habakuk 1,12; Malachiasz 3,6; Jakub 1,17; III Mojżeszowa 11,44.45; Psalm 99,9; 116,5; Efezjan 2,4; I Koryntian 8,4; I Tymoteusza 2,5; Galacjan 3,20; Mateusz 3,16.17; 28,19; Jan 14,16.26; I Koryntian 12,4-6)

Biblia jest natchnionym Słowem Bożym, dziełem świętych mężów, którzy mówili i pisali z inspiracji Ducha Świętego. Stary i Nowy Testament jest naszym nieomylnym przewodnikiem w sprawach odnoszących się do postępowania i nauczania.
(Referencje: II Tymoteusz 3,16; I Tesaloniczan 2,13; II Piotr 1,21)

człowiek jest istotą stworzoną na obraz i podobieństwo Boże, ale poprzez przestępstwo Adama grzech wszedł na świat. “Wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej” , “Jak napisano: Nie ma ani jednego sprawiedliwego”. Jezus Chrystus, Syn Boży, objawił się, aby zniweczyć dzieło diabła i oddał swoje życie oraz przelał swoją krew dla odkupienia i ponownego pojednania człowieka z Bogiem.
(Referencje: Rzymian 3,10,23; 5,14; I Jana 3,8)

jest darem Bożym dla człowieka, danym niezależnie od uczynków i prawa, i jest skuteczne z łaski przez wiarę w Jezusa Chrystusa, przynosząc w rezultacie uczynki podobające się Bogu.
(Referencje: Efezjan 2,8-10)

pierwszym krokiem człowieka do zbawienia jest dany od Boga smutek bezpośrednio prowadzący do upamiętania. Gdy człowiek uświadamia sobie swój grzeszny stan, zwraca się do Boga o ratunek i przyjmuje jego dar zbawienia. Nowe narodzenie jest konieczne dla wszystkich, bo tylko ci, którzy go doświadczyli, doznają życia wiecznego.
(Referencje: Marek 1,15; II Koryntian 7,10; I Jana 5,12; Jan 3,3-5)

Biblia uczy, że bez uświęcenia nikt nie ujrzy Pana. Uświęcenie jest wyraźnie określonym, jednak stopniowym dziełem łaski, rozpoczynającym się w czasie odrodzenia i trwającym aż do uwieńczenia zbawienia przy naszym spotkaniu z Panem Jezusem.
(Referencje: Hebrajczyków 12,14; l Tesaloniczan 5,23; 2 Piotr 2,18; 2 Koryntian 3,18; Filipian 3,12-14; I Koryntian 1,30)

chrzest wodny przez zanurzenie dotyczy tylko osób, które świadomie zdeklarowały swoją wiarę i jest bezpośrednim nakazem naszego Pana. Obrządek ten jest symbolem utożsamienia chrześcijanina z Chrystusem w Jego śmierci, pogrzebaniu i zmartwychwstaniu.
(Referencje: Mateusz 28,19; Rzymian 6,4; Kolosan 2,12; Dzieje Apostolski 8,36-39)

chrzest w Duchu Świętym jest obiecanym przez Pana Jezusa Chrystusa darem Bożym dla wszystkich nowonarodzonych wierzących. Początkowym znakiem towarzyszącym przy chrzcie w Duchu Świętym jest mówienie innymi językami tak jak Duch Święty poddaje. Chrzest w Duchu Świętym daje wierzącemu dostęp do duchowych darów, które są manifestacją nadprzyrodzonej mocy Bożej w naszym życiu.
(Referencje: Mateusz 3,11; Jan 14,16.17; Dzieje Ap. 1,8; 2,4.38.39; 19,1-7; I Koryntian 12,1-11)

Jezus mówi nam, że wierzący ma przynosić owoc tak, aby Ojciec był uwielbiony. Owoc w życiu wierzącego manifestuje się w postaci emanującego z niego charakteru Bożego. (Referencje: Jan 15,8.16; Galacjan 5,22-25)

uzdrowienie ciała ludzkiego z fizycznych chorób dokonuje się mocą Bożą poprzez modlitwę wiary z nałożeniem rąk lub namaszczeniem olejem. Uzdrowienie jest zapewnione poprzez odkupieńczą ofiarę Chrystusa i jest przywilejem każdego członka Kościoła.
(Referencje: Marek 16,18; Jakub 5,14-16; I Piotra 2,24; Mateusz 8,17; Izajasz 53,4.5)

Jezus powiedział, że zbuduje swój Kościół na ziemi, który jest jeden i ma lokalne zgromadzenia. Kościół naszego Pana Jezusa Chrystusa składa się z indywidualnych członków, którzy są znani Bogu i którzy Go znają.
(referencje: Mateusz 16,16-19; I Koryntian 11,16; Galacjan 4,9)

każdy wierzący poznaje Boga poprzez Jego Słowo i modlitwę. Jezus swoim życiem dał nam przykład społeczności z Ojcem w modlitwie. Uczył swoich uczniów jak się modlić. Kościół poprzez wszystkie wieki był i jest kościołem modlącym się.
(Referencje: Marek 1,35; Mateusz 6,5-18; Dz. Apostolskie 4,24-31; 6,4; 9,40; 12,5 itp.)

Kościół otrzymał zadanie od Boga, aby iść na cały świat i czynić ludzi uczniami Pana Jezusa Chrystusa. Bóg powołał i wyposażył go do tej misji dając mu różnego rodzaju dary posługiwania, które, współpracując ze sobą, przynoszą Ciału Chrystusa wzrost i budują je w miłości.
(Referencje: Mateusz 28,18-20Efezjan 4,11-16; I Koryntian 12,12-31; Rzymian 12,1-10)

Bóg Ojciec zawarł wieczne przymierze z Jezusem Chrystusem zwane Nowym Przymierzem, przez co Krew niewinnego Baranka Bożego została przelana dla zgładzenia naszych grzechów. Jezus nakazał nam pamiętać o tym, co Bóg w swoim Synu uczynił dla nas polecając nam przyjmowanie wieczerzy Pańskiej.
(Referencje: I Koryntian 11,12-33)

Bóg stworzył aniołów, które są istotami duchowymi. Istnieją po to, aby czcić Pana i są posyłani, by usługiwać tym, którzy są dziedzicami zbawienia.
(Referencje: Psalm 148.2; Hebrajczyków 1,14)

Lucyfer był jednym ze stworzonych przez Boga aniołów, ale zbuntował się i został strącony z nieba. Szatan i aniołowie, którzy upadli z nim obecnie odciągają świat od prawdziwego poznania Boga. Jezus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie odniósł zwycięstwo nad szatanem i wszelkim złem i dał swoim wierzącym autorytet nad diabłem i demonami.
(Referencje: Łukasz 10,18-20; Objawienie 20,2.3; Kolosan 2,15; Marek 16,17)

aniołowie powiedzieli do uczniów Jezusa: “…Ten Jezus … tak przyjdzie, jak go widzieliście idącego do nieba”. Zbliżamy się do Jego powrotu. Kiedy On przyjdzie “…najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie; Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze na spotkanie Pana…”. Po wielkim ucisku jaki nastąpi na świecie, Jezus powróci na ziemię jako Król królów i Pan panów i wraz ze swoimi świętymi, którzy będą królami i kapłanami, będzie panował przez tysiąc lat na ziemi.
(Referencje: Dzieje Apostolskie 1,11; I Tesaloniczan 4,16.17; Objawienie 20,6)

osoba, która umiera fizycznie w swoich grzechach nie przyjąwszy Chrystusa jest beznadziejnie i wiecznie zgubiona, nie mając już więcej okazji usłyszenia Ewangelii i upamiętania. Jezioro Ognia jest wieczne. Określenia “wieczny” i “wiekuisty” w odniesieniu do długości kary dla potępionych w jeziorze ognia, zawierają ten sam sens i znaczenie niekończącego się istnienia jakie też stosowane jest do oznaczenia czasu trwania radości i zachwytu świętych przebywających w obliczu Boga.
(Referencje: Hebrajczyków 9,27; Objawienie 19,20)

po tysiącletnim panowaniu Jezusa Chrystusa, szatan zostanie wrzucony do ognistego jeziora, po czym odbędzie się sąd przed Białym Tronem. Nastanie wtedy nowe niebo i nowa ziemia, bo stare niebo i ziemia przeminą. Wtedy też święte miasto, nowe Jeruzalem, zstąpi z nieba od Boga. Będzie się w nim znajdował tron Boga i Baranka, a Jego słudzy będą z Nim królować na wieki.
(Referencje: Objawienie 20,3-15; 21,1.2; 22,1-5)