Jak bardzo w Twojej służbie działa sfera nadprzyrodzona?

Pionierzy – ludzie, którzy zdobywają nowe, nieznane obszary. Jaką cenę płacą za to? Jakie korzyści przynoszą wszystkim pozostałym?

Co należy do głównych zadań/obowiązków ojców? A jakie są oczekiwania od ojców duchowych? Co oni powinni wnieść do życia swoich duchowych dzieci?

Wszyscy rozumiemy, że wielkie budowle powstają warstwa po warstwie… W podobny sposób następuje wzrost Kościoła. Mam jednak wrażenie, że ciągle pojawia się pokusa, aby „przeskoczyć” kilka warstw do góry, nie dbając o to, że te niżej jeszcze nie są położone… że mamy nadzieję na „cudowne skróty”, zamiast cierpliwie budować… I czy doceniamy warstwy już położone przez poprzedników?

Czy w Twojej wspólnocie osoby niedawno nawrócone są obejmowane takim rodzajem opieki? Czy ktoś ich kocha jak matka swoje nowonarodzone dziecko?

Czy zdarzyło Ci się zaobserwować w życiu kościelnym sytuację podobną do tej z obrazka, czyli, że ktoś „nowy” w bardzo wyrazisty sposób naśladuje zachowanie kogoś „starego” we wspólnocie? Jakie to były sytuacje?

Czasem się zdarza konflikt i tylko dobry rozjemca jest w stanie rozstrzygnąć go we właściwy sposób. Jakie cechy musi mieć taki „sędzia”, żeby można było mu zaufać w trudnej sprawie?

Wpływ jednej osoby na drugą może wynikać z różnych powodów, na przykład ze strachu. Ale najlepszy wpływ wynika z zaufania. Stąd pytanie: Co decyduje o tym, że komuś jesteśmy w stanie zaufać?

Czy możesz wskazać jakieś sytuacje dotyczące duchowego życia, rozwoju Kościoła czy Bożego Królestwa, gdzie kwestia świadomości jest ważna?

Jeśli jest jakieś podobieństwo Królestwa Bożego do ciasta, na przykład ciasta drożdżowego, to jakie składniki są niezbędne do wzrostu Królestwa, a jakie nadają mu przyjemny smak?

Czasem się zdarza konflikt i tylko dobry rozjemca jest w stanie rozstrzygnąć go we właściwy sposób. Jakie cechy musi mieć taki „sędzia”, żeby można było mu zaufać w trudnej sprawie?

Wielki Nakaz Misyjny zawiera frazę „czyńcie uczniami wszystkie narody”. Jak wiele możemy osiągnąć w głoszeniu Ewangelii i czynieniu uczniami? Czy rzeczywiście możemy myśleć o całych narodach? Czy też zadanie zostanie wypełnione, gdy w każdym z narodów będą uczniowie Chrystusa?

Patriotyzm oznacza przywiązanie do Ojczyzny i gotowość do poświęceń ze względu na nią. Jesteśmy Polakami w doczesnym życiu i jednocześnie obywatelami Nieba na całą wieczność. Wobec tego: Co to znaczy być patriotą Królestwa Bożego?

Niektóre fragmenty opisujące służbę apostolską są trudne. Należy do nich ten, który porównuje apostołów do śmieci lub do aktorów teatru śmierci, a także ten, który mówi o cierpliwości, znakach i cudach charakteryzujących apostołów.

Proszę, zastanów się nad takimi pytaniami: Jakie dziedzictwo przygotowujesz dla tych, którzy będą kontynuować/już kontynuują Twoją służbę? Z jakiego dorobku mogą korzystać? Co przekazujesz innym, aby ich służba lepiej się rozwijała?

W jakich zespołach uczestniczysz/pracujesz? Jak oceniasz swoją zdolność do współpracy z zespołem? Czy masz doświadczenia, które pokazują przewagę zespołu nad indywidualną pracą?

Co nadaje kształt apostołom i ich służbie? Namaszczenie udzielone przez Boga? Czy umiejętności nabyte od innych apostołów?

Powołanie do służby, szczególnie apostolskiej na pewno pochodzi od Boga: I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami… Ef. 4,11 Paweł, apostoł nie od ludzi ani przez człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który go wzbudził z martwych… Gal. 1,1

Pan Bóg ściśle określa granice. Nie tylko narodom przydziela czas i miejsce ich zamieszkania (Dz. 17,26), ale gdy chodzi o jego Królestwo, to każdy ma określony zakres odpowiedzialności i władzy.

Dlaczego, w jakim celu, jako Kościół pozostajemy na ziemi? Dlaczego Pan Jezus ciągle jeszcze nie przyszedł powtórnie i nie zakończył tego świata?

Według żydowskiej tradycji, przykazania były rozmieszczone na dwóch tablicach po pięć na każdej. Przy czym pierwsza tablica regulowała nasze relacje z Bogiem, a druga relacje pomiędzy ludźmi. Wobec tego przykazanie nakazujące szacunek wobec rodziców było na tablicy regulującej relacje z Bogiem.
Co to może oznaczać?

Życie wspólnoty kościelnej jest kształtowane za pomocą jakichś motywacji, które pobudzają nas działania. Które z poniższych dostrzegasz w polskim Kościele jako decydujące?

Nowy Testament porównuje Kościół do budynku – jeśli tak jest,
to jakie są fundamenty tej budowy, w jaką się angażujesz?

Pan Jezus poucza nas, abyśmy rozróżniali prawdziwych Jego wysłańców (proroków, nauczycieli itp) od fałszywych. Co to są za owoce, które wskazują na fałszywego wysłańca? I jakie owoce dowodzą, że ktoś jest godny zaufania – należy go przyjąć i słuchać?

Co robisz, jeśli w służbie Bogu coś uporczywie nie udaje się? Czy masz zwyczaj zadawać sobie pytania? Czy zadajesz pytania innym, aby zrozumieć jak to zrobić lepiej? Skuteczniej? Mądrzej?

Jestem przekonany, że kluczem do sukcesu w powiększaniu Królestwa Bożego jest właściwy podział pracy. Czy już znasz swoje słabe strony i jesteś gotów skorzystać z pomocy innych?

Oczywiste jest, że powinniśmy korzystać z usługi osób, które są naprawdę Bożymi sługami. Ale jak mamy się o tym przekonać?

Kazanie na Górze (Mat. 5‑7) kończy się ostrzeżeniem. Pan Jezus uprzedza, że nastąpią burze, które sprawdzą, jak budowaliśmy w naszym życiu.

Spróbujmy spojrzeć na nawrócenie kluczowy moment pewnego procesu jaki zachodzi w człowieku pod wpływem Ewangelii.

Bóg jest dobry i daje dobre rzeczy wszystkim ludziom – dobrym i złym.